ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Θα μου πείτε, καλά, τώρα με τον εθελοντισμό θα ασχολούμαστε; εδώ ο κόσμος καίγεται... 
Κι όμως... 
Όσοι με γνωρίζετε, ξέρετε ότι υπήρξα εθελόντρια στην δασοπυρόσβεση και δασοπυροπροστασία στον ΕΔΑΣΑ για περίπου 10 χρόνια, πριν με πάρει η ξενιτειά. Αυτό το άρθρο όμως δεν έχει να κάνει ευθέως με την δασοπυροπροστασία, αλλά όσα με δίδαξε ο εθελοντισμός και πώς αυτά μου φαίνονται χρήσιμα στην καθημερινή ζωή, ακόμα και σε τέτοιες περιόδους δύσκολες και τρομακτικές. 
Ναι, όπως όλοι, φοβάμαι κι εγώ. Για την οικογένειά μου και τους φίλους μου και για κάθε άνθρωπο που αυτή τη στιγμή περνάει δύσκολα. Η διαφορά είναι ότι ο δικός μου φόβος είναι οριοθετημένος και αυτό το χρωστάω στην εθελοντική μου εργασία όλα αυτά τα χρόνια και στον τρόπο που μου έμαθε να σκέφτομαι. 
Ας πάρουμε παράδειγμα τη φωτιά. 

Ένας άνθρωπος μη εκπαιδευμένος έρχεται αντιμέτωπος με τη φωτιά. Είτε είναι αστική είτε δασική. Ποικίλα συναισθήματα μπορεί να γεννηθούν τη στιγμή εκείνη σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης, Πανικός, σκέψη να πηδήξει από το παράθυρο ή το μπαλκόνι, να ορμήσει μέσα στην φωτιά και να τα βάλει μαζί της σαν τον Άη Γιώργη και το Δράκο, να τρέξει μακριά (αλλά προς τα πού να πάει), να ρίξει νερό, κουβέρτα, αφρό, να πεταχτεί να βοηθήσει τους πυροσβέστες με το σορτς και τη σαγιονάρα, να πάει να δει τι συμβαίνει μπλοκάροντας τον δρόμο και τις διεξόδους, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του και το έργο της πυροσβεστικής.

DELETE 

Πάμε από την αρχή. Τι ξέρω εγώ που δεν ξέρουν οι άλλοι: να εκτιμώ την κατάσταση, να διαχειρίζομαι την κρίση, να ξέρω πότε, πόσο και τι πρέπει να φοβάμαι, να έχω σχέδιο αντιμετώπισης, να παίρνω μετρημένο ρίσκο, να βεβαιώνομαι κάθε στιγμή ότι εγώ και η ομάδα μου (η οικογένειά μου στην προκειμένη περίπτωση) είμαστε ασφαλείς.

Όταν εκπαιδεύσαι στον εθελοντισμό για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων πρώτα "αναγνωρίζεις τον εχθρό". Πεπειραμένοι και ειδικοί στις πυρκαγιές εκπαιδευτές σε διδάσκουν τη φύση της πυρκαγιάς.  Όχι ο περιπτεράς. όχι η ξεματιάστρα ούτε ο παππάς της ενορίας. Ο ΕΙΔΙΚΟΣ. 
Θα εμπιστευόσασταν ποτέ έναν πυροσβέστη που του έμαθε εμπειρικά ο παππούς του να σβήνει φωτιές και να εκκενώνει χωριά; Μπα, ε; 
Αφου, λοιπόν, έρθει ο ΕΙΔΙΚΟΣ, σου μαθαίνει τι είναι η φωτιά. Όχι, δεν ξέρεις. Πίστεψέ με, ιδέα δεν έχεις. Η φωτιά είναι ζωντανός οργανισμός, Κινείται με απρόβλεπτους τρόπους, κι αν δεν έχεις επίγνωση του χαρακτήρα της, κινδυνεύεις κι εσύ και όλοι. Δεν σου λέει να μη φοβάσαι, αλλά ΤΙ να φοβάσαι. Τι να περιμένεις, Τι να κάνεις. Ποιο σενάριο να ακολουθήσεις, Σου δίνει, δηλαδή, ΟΔΗΓΙΕΣ, τις οποίες πρέπει να ακολουθήσεις για να μην πεθάνεις ή να μη θέσεις σε κίνδυνο την υπόλοιπη ομάδα. Κατά τη διάρκεια μιας κατάσβεσης ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ προφανώς, αλλά ξέρεις πώς να ΠΡΟΦΥΛΑΧΤΕΙΣ. Ο πυροσβέστης δεν αρπάζει τη μάνικα και τρέχει. ΥΠΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ του και λαμβάνει διαρκώς ΟΔΗΓΙΕΣ. Το ίδιο και ο "απλός πυροφύλακας". Ο πυροφύλακας δεν πίνει ξένοιαστος το καφεδάκι του στο δάσος. Είναι σε εγρήγορση. Γιατί αν χρειαστεί, πρέπει να κάνει εκκένωση του πυροφυλακίου, να διαλέξει τι θα πάρει μαζί του και ποιο μονοπάτι διαφυγής θα ακολουθήσει. Δεν περιμένει την τελευταία στιγμή να αρχίσει να τρέχει σε άγνωστη κατεύθυνση. ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ, στο Θεό να μην καούν ζωντανοί, ΔΡΑ. Και για να το κάνει αυτό, έχει λάβει ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Δεν είναι επαγγελματίας, είναι ερασιτέχνης, εθελοντής, αλλά ξέρει να ακολουθεί το ΕΠΙΧΕΙΡΙΣΙΑΚΟ ΠΛΑΝΟ. Ποιες είναι οι τρεις λέξεις που ο ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ δασοπυροσβέστης ή πυροφύλακας γνωρίζει; 

ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ. 

Όταν έχεις πραγματική γνώση, η ανησυχία σου είναι μέσα σε επιτρεπτά όρια. Η γνώση όμως μπορεί μόνο να προέρχεται από τους ειδικούς. Αυτός που νομίζει ότι ξέρει, μόνο νομίζει. Υπάρχουν φορείς επίσημοι, από τους οποίους μπορεί και οφείλει να ενημερώνεται και να εμπιστεύται. Οι συνωμοσιολόγοι είναι απλώς ΒΛΑΚΕΣ που, επειδή τους έρχεται δύσκολο να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, φαντάζονται τέρατα. Και κάνουν τους έξυπνους, ενώ είναι ΒΛΑΚΕΣ. 

Και κάτι άλλο: 
Όταν όλο αυτό περάσει, αν συνεργαστούμε όλοι προς την σωστή κατεύθυνση, σκεφτείτε τον εθελοντισμό. Όχι μόνο γιατί η κοινωνική προσφορά είναι χρέος, αλλά γιατί σε μαθαίνει ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ. 

ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 




και τέλος, επειδή είναι αναπόφευκτο: 

Υγιαίνετε! 


Σχόλια